Het is met een bijzonder groot genoegen dat ik de auteur in de kijker
blogpost nieuw leven inblaas met een bijzondere schrijver:
Marc Terreur.
Ik ken Marc al bijna 22 jaar als collega. Ik wist dat hij ook heel
bekend is als gitaarbouwer en zanger. Ik had een beetje schrik om zijn
boeken te lezen en te reviewen omdat ik, als ik een verhaal niet leuk vond,
het eerlijk moest zeggen. Gelukkig was mijn angst totaal ongegrond.
Zowel de verhalen in het Nederlands als Hare Halfway in het Engels
zijn pareltjes in de kinder- en jeugdliteratuur met telkens een mooie
les erin.
Omdat het nu ook Jeugdboekenmaand is, wil ik voorstellen om allemaal
even kennismaken met de schrijver: Marc Terreur.
It is with great pleasure that I refresh the author in the picture posts on
my blog with a special writer: Marc Terreur.
I have known Marc as a colleague for almost 22 years. I knew he was famous
as a luthier and singer. However, I was a little scared for reading and
reviewing books because if I didn't like a story, I would have to say it honestly.
Fortunately, my fears were totally unfounded.
Both the stories in Dutch and Hare Halfway in English, are gems in
children's and youth literature, each with a beautiful lesson in it.
Because it's now youth book month, I would suggest, let's all meet
the writer: Marc Terreur.
Marc Terreur with his book "Understanding Guitars"
in one of the most special book shops in Sint-Niklaas
Wie is Marc Terreur?
Liefhebbende partner, vader en opa. Luisterend oor. Perfectionist in
mijn gitarenatelier. Gedreven leraar. En verder draait mijn leven rond
creëren, op allerlei terreinen.
Op mijn website www.marcterreur.com noem ik mezelf niet voor
niets een ondermeerpersoon.
Who is Marc?
Loving partner, father, and granddad. Listening ear. Perfectionist in my
guitar studio. A passionate teacher. Apart from the above, my life
revolves around creating, in many different areas.
On my website www.marcterreur.com I introduce myself as an among-others
person. Yeah, that's me. An among-others person.
Wat geeft je inspiratie?
Muziek, maar dat komt hierna nog aan bod. Slapen! Geen grap:
ik heb al meerdere gedichten gedroomd. Niet dat ik ze dan maar woord
voor woord hoef op te schrijven, maar de aanzet is er wel, en een
enkele keer veel meer dan dat. Vaak ook kleine voorvalletjes uit de
realiteit. Zonder de plot van Haas Halfweg te verklappen: mijn eigen
brievenbus heeft model gestaan.
Bij Floortje Nachtegaal is het heel anders gegaan. Mijn vader
vertelde weleens bedtijdverhaaltjes. Bekende dingen, zoals
Hansje en Grietje, maar er was ook één sprookje bij dat ik
achteraf nooit heb kunnen terugvinden. Dus mogelijk door
hem bedacht? Helaas kon ik me daar maar één vage flard
van herinneren. Op een goeie dag gaf ik mezelf een schrijfopdracht:
bouw rond dat ene flinterdunne gegeven een compleet nieuw verhaal.
What gives you inspiration?
Music, but that will be discussed later.
To sleep! No joke: I have already dreamt several poems. Not that they’re
completely finished when I wake up — that all I have to do is write them down —,
but the onset is there, and sometimes much more than that.
Often also small incidents from day-to-day life. Without revealing the plot
of Hare Halfway: know that my own letterbox was the starting point.
Things went very differently with Flory Nightingale. My father sometimes
told bedtime stories. Familiar stuff like Hansel and Gretel, but there was
also one fairy tale that I was never able to find afterwards. My guess is that
he had invented it himself. Unfortunately, I could only remember
one vague fragment.
One day I gave myself a writing assignment: build a completely new story
around that single, wafer-thin element.
Beïnvloedt muziek je werk? Schrijf je bijvoorbeeld op muziek?
Kun je iets creëren in stilte?
Muziek is ontzettend belangrijk voor mij. Een leven zonder kan ik me
niet voorstellen. Ik speel zelf sinds mijn tiende, zat in massa’s groepjes,
schrijf liedjes (tekst en muziek), breng muziek uit ... Dat gitarenambacht
is duidelijk niet uit de lucht komen vallen. Als ik gitaren repareer
klinkt daar bijna altijd muziek bij, maar schrijven met muziek
lukt me niet. Dat vraagt complete concentratie, en dus ook complete
stilte.
Liedjes kunnen we wel inspireren, of terugvoeren naar een
bepaald moment. Een tekst als Saterdag
(https://azertyfactor.be/tekst-lezen/saterdag) is een goed voorbeeld.
Does music influence your work? For example, do you write to music?
Can you create something in silence?
Music is extremely important to me. I cannot imagine life without it. I started
playing the guitar at the age of ten; I was in numerous bands; I write songs
(lyrics and music) and release albums... That guitar craft clearly didn't
come out of the blue.
Music plays almost incessantly in my guitar workshop, but writing is
different. That requires complete concentration and, therefore, complete silence.
Songs do inspire me, though. They have the power to instantly throw me
back to a certain time and place.
A text like Satyrday (https://azertyfactor.be/tekst-lezen/saterdag) is a good example.
Heb je een bepaalde dagroutine?
Dat lukt me niet, helaas. Elke dag is anders. Ik werk vijf halve dagen per
week voor het stadsbestuur, gedeeltelijk ter plaatse, gedeeltelijk via
thuiswerk. Soms doe ik namiddagen van tweeënhalf uur, een andere
keer begin ik om kwart over zeven ’s ochtends en werk ik vijf uur door.
Mijn gitarenatelier neemt de andere halve dagtaak in beslag, en méér:
in de vooravond en op zaterdagochtend ontvang ik klanten die
instrumenten komen brengen of ophalen, doe ik de boekhouding
en onderhoud ik mijn websites en sociale media. In de tijd die dan
nog overblijft probeer ik te schrijven, te koken, te lezen — en wat
later op de avond een aflevering van een goeie serie te bekijken,
of een stuk van een film (deel twee is dan voor de volgende dag).
Tussendoor tracht ik samen met mijn vrouw een paar keer in de
week een uurtje te wandelen, of te fietsen op een zonnige zondag.
De rest van de familie is er natuurlijk ook nog, en zo kom ik telkens
tot de conclusie: ik weet niet hoe ik het allemaal gefikst krijg.
Do you have a specific daily routine?
I would like that very much, but unfortunately all my days are
different. I work five half-days a week for the city council, partly
on site, partly from home. Sometimes I do afternoons of two and a
half hours; other times I start at a quarter past seven in the morning
and work for five hours in a row.
My guitar workshop takes up the other half-day's work, and more:
in the evenings and on Saturday mornings I receive customers; I do
the bookkeeping and maintain my websites and social media.
In the remaining time I try to write, to cook, to read — watching an
episode of a good series later in the evening, or part of a film
(part two is usually for the next day).
Somewhere in-between, my wife and I try to go for a nice nature
walk once or twice a week, or enjoy a bicycle trip on a sunny Sunday.
The rest of the family is also still there, and that's how I keep coming
to the same conclusion, over and over again:
I don't know how I get it all done?!
Sinds wanneer schrijf je al verhalen en wanneer heb je de stap
gezet om echt te publiceren?
Tegen mijn dertigste was ik klaar met wat mijn schrijversdebuut
moest worden. Uitgeverij Dedalus zag 'een goeie roman-in-de-knop'
maar trok een jaar en twee rewrites later alsnog de stekker uit mijn
literaire droom. Van de weeromstuit begon ik gitaarbouw te studeren,
en mijn leven ging een heel andere kant uit.
Gitaren en muziek traden op het voorplan; ik schreef enkel nog
liedjes, en artikelen in muziekmagazines. In 2015 kwam dan mijn
blog Understanding Guitars, die uiteindelijk leidde tot het
gelijknamige boek.
Dat ik me ten langen leste opnieuw op het literaire pad begaf, is
eerder toevallig gekomen.
Eind 2016 heb ik een cd met kinderliedjes uitgebracht,
De Wondere Wereld van Tucker Zimmerman
(die is trouwens nog altijd verkrijgbaar, via mijn webshop
op https://marcterreur.myshopify.com/).
Maar goed, toen ik bezig was aan een vervolg, realiseerde ik me
dat het verhaal dat ik daarvoor bedacht had beter op een andere
manier tot zijn recht zou komen. Het werd Kleine Veritée Vuurvlieg,
een scenario voor een animatiefilm. Ooit wil ik dat script nog
herwerken tot een jeugdroman.
Maar zo is de stap gezet. Er volgden inmiddels drie jeugdverhalen,
waarvan ik er in 2020 twee heb uitgebracht als e-boek —
een van die twee nu ook als papieren boek.
In 2021 heb ik me voor het eerst aan poëzie gewaagd. Mijn allereerste gedicht,
Nesten, werd opgenomen in een bundel van de bib van Sint-Niklaas,
en prijkte dit jaar als Weesgedicht op een raam in de Prins Albertstraat.
Tussendoor belandde ik op de podia van de Nacht van de B(r)oze Dichters
(2022) en Gedichtendag 2023.
Since when do you write stories and when did you take the
step to actually publish?
By the age of thirty, I had finished what was supposed to become my writing
debut. Publisher Dedalus saw 'a good novel in the bud' but still, a year
and two rewrites later, they pulled the plug on my literary dream. In response,
I started studying guitar building, and my life took a completely different
direction.
Guitars and music came to the fore; all I wrote were songs, and articles in
music magazines. In 2015 I started my Understanding Guitars blog, which
eventually led to the book of the same name.
That I at long last set out on the literary path again happened rather by
accident. At the end of 2016 I released a CD with children's songs,
The Wonderous World of Tucker Zimmerman (which is still available,
by the way, via my webshop at https://marcterreur.myshopify.com/).
While working on a sequel, I suddenly realized that the story I had come
up with would do better in a different form. It became Little Verity Firefly,
a screenplay for an animated feature film. I still hope to rework that
script into a youth novel someday. Anyway, this is how it happened.
Three youth stories have followed since then, two of which I have
released as e-books in 2020. One of those is now available as a
hardcover book.
Finally, in 2021, I started writing poetry. My very first poem, Nesten, was
included in a collection of the library of Sint-Niklaas. It was also featured
as a so-called “Orphan Poem” in 2023, adorning a window
in the Prins Albertstraat.
In between, I made it to the stages of the
Night of the B(r)oze Poets (2022) and Poetry Day 2023.
Je verhaal naar de buitenwereld brengen geeft dat
angst of vreugde?
De beide. Het voltooien van een verhaal brengt een gigantische
euforie teweeg, al begint meteen ook de twijfel: is het wel goed genoeg?
Die tweespalt houdt een tijd aan: je e-boeken op Amazon zien staan is
fantastisch, een papieren boek in handen houden nog veel meer.
Maar hoe gaan lezers reageren? En bloggers zoals jij? Die spanning
(‘angst’ is misschien een te groot woord) gaat pas liggen als je de
eerste positieve recensies ontvangt. Slotsom: ik ben superblij.
Tot nu toe kregen mijn beide verhalen alleen maar vijf sterren.
Ook van jou dus. Bedankt, Kathleen!
When releasing a story to the outside world, do you feel fear or joy?
Both. Completing a story brings huge euphoria, although doubt
immediately strikes: is it good enough? That discord lasts for quite
a while: seeing your e-books on Amazon is fantastic, holding a paper
book in your hands even more.
But how will readers react? And bloggers like you? That tension
(‘fear’ is perhaps too strong a word) will only lie down when you
receive the first positive reviews.
Conclusion: I'm super happy. So far, both of my stories have only
gotten five stars. Also from you! Thank you, Kathleen!
Wat zijn je favoriete boeken & muziekgenres?
Vroeger verslond ik boeken, maar aangezien er geen 48 uur in
een dag zitten, gaat het tegenwoordig meer met hapjes nu en dan.
Sommige boeken dienen als research voor mijn schrijfwerk, bv.
A Sideways Look at Time van Jay Griffiths, of
Desert Solitaire van Edward Abbey.
Daarnaast gaat mijn voorkeur uit naar de betere roman.
Favorieten aanduiden is vreselijk, maar ooit zou ik zeker
The World According to Garp genoemd hebben, een uitstekend
verfilmd meesterwerk van John Irving, Ik heb de voorbije jaren
ook genoten van werken van Paolo Cognetti, Roberto Camurri,
Tom Lanoye en massaal veel anderen. Maar ik doe groot
onrecht aan hen die ik hier niet vermeld. Ik lees ook weleens
een boek over muziek, zoals Hoe muziek werkt van David Byrne,
of 1971 Never a Dull Moment, van David Hepworth.
Of biografieën van muzikale helden! De foto hieronder spreekt
boekdelen, ook over mijn gevarieerde muzikale smaak.
Die gaat van symfonische rock tot singer-songwriter, en wat
daar zoal tussenin zit. Alleen jazz is minder mijn ding, al heb ik dat
zelf ooit gespeeld.
What are your favorite books & music genres?
I used to devour books, but since there are no 48 hours in a day, at present
it’s more about snacks now and then. Some books serve as research for my
writing, e.g. A Sideways Look at Time by Jay Griffiths, or Desert Solitaire
by Edward Abbey.
In addition, I prefer the better novel. Naming favorites sucks, but once I
would surely have answered: The World According to Garp, a John Irving
masterpiece that was later turned into a superb film. The past few years I also
enjoyed works by Paolo Cognetti, Roberto Camurri, Tom Lanoye and many
others. But I'm doing great injustice to those whom I do not mention here.
On occasion, I like to read a book about music, such as How Music Works,
by David Byrne, or 1971 Never a Dull Moment, by David Hepworth.
Or biographies of musical heroes! The photo below speaks volumes,
also about my varied musical taste. It goes from symphonic rock to
singer-songwriter, and almost everything in between. Only jazz isn’t really
my cup of tea — although I have played it myself, at some point in my life.
Hoe is je passie voor gitaren en gitaarherstellingen begonnen?
In de jaren ’70 vertoefde mijn zeven jaar oudere broer in de wereld
van de folk. Hij sleet vele uren in Het Reservaat, een legendarisch
café in de Sint-Niklase Nieuwstraat en verre voorloper van
Muziekclub ’t Ey in Belsele. Edi kwam geregeld thuis met
een instrument: gitaar, banjo, mandoline, viool ...
Veel deed hij daar niet mee, maar ík probeerde alles uit en bleef
eraan plakken voor de rest van mijn leven. Ik zal een jaar of
tien geweest zijn, toen ik mijn eerste gitaarakkoorden leerde.
We maken een grote sprong vooruit. Begin jaren ‘90 deed ik
een tijdje aan houtbewerking: ik maakte al eens een kastje,
maar sneed en beitelde ook beeldjes. Toen ik per toeval in de
telefoongids stootte op het Centrum voor Muziekinstrumentenbouw
in Puurs, heb ik me onmiddellijk ingeschreven. Het was de ideale
combinatie van twee hobby’s. Ik volgde er les van 1992 tot 1996
en ben zelfstandige in bijberoep geworden in 1995, toen ik
Marcus Guitars & Basses heb opgericht (www.marcusguitars.be).
How did your passion for guitars and guitar repairs start?
In the 1970s, my seven years older brother was a fanatic folk music lover.
He spent many hours in Het Reservaat, a legendary Sint-Niklaas café,
situated in the Nieuwstraat. This café may be seen as a distant precursor
to Music Club 't Ey in Belsele.
Edi regularly brought home instruments: guitar, banjo, mandolin, violin...
He didn't do much with them, but I tried everything and was hooked for life.
I must have been some ten years old when I learned my first guitar chords.
We're taking a big leap forward. By the early 90’s I had taken up woodworking:
I had made a cabinet or two, but I also carved and chiseled wooden sculptures.
So one day I was leafing through the telephone directory and stumbled upon
the Center for Musical Instrument
Building in Puurs. I immediately registered. It was the ideal combination
of two hobbies. I took lessons there from 1992 to 1996, starting my own
company in 1995: Marcus Guitars & Basses (www.marcusguitars.be).
Heb je andere hobby’s?
Het kwam al aan bod: wandelen, fietsen, reizen, in een boek of
film duiken (wat vaak ook een beetje reizen is). Afspreken met
mijn zoon of een vriend doe ik graag aan de biljarttafel
(carambole of snooker). Een leuke manier om bij te praten, vind ik.
Soms wordt er meer gepraat dan gespeeld.
Do you have other hobbies?
As I mentioned earlier on: walking, cycling, traveling, diving in a book
or film (which is often also a bit of traveling). I like to meet up with my
son or a friend at the billiard table (playing billiards or snooker).
I think it's a nice way to catch up. Sometimes there is more talk than play.
Hoe zie je jezelf staan over X aantal jaar als schrijver.
Ik zou héél blij zijn mocht een erkende uitgeverij mijn werk willen publiceren.
In de eerste plaats wegens de erkenning die dat zou inhouden, maar ook
om praktische redenen. Nu verlies ik massaal veel tijd aan technische zaken
zoals een boek ontwerpen, of een webshop configureren. En de administratie
die er bij uitgeven komt kijken! Plus de boekhouding bijhouden, sociale
media inzetten, adverteren ...
Ja, samenwerken met een uitgever die je een deel van die dingen uit handen
neemt, dat zou pas geweldig zijn. Want uiteindelijk hoop ik vooral op meer
tijd om te schrijven.
How do you see yourself in X number of years as a writer?
I would be very happy if a recognized publisher were to publish my work.
First of all, because of the recognition this would entail, but also for
practical reasons.
Now I lose a lot of time on technical matters such as designing a book, or
creating a webshop. And the administration involved in publishing!
Plus: maintaining the accountancy, using social media, advertising ...
Yes, working together with a publisher that would take some of those
things off my hands, that would be great.
Because, in the end, what I mostly wish for is simply having more time to write.
👉 Wil je het review van Floortje Nachtegaal - Het meisje in de klok nog eens
nalezen? Kijk snel op deze link.
👉 Do you want to re-read the review of Hare Halfway and the book
of Everything? Check this link.
Source pictures: Marc Terreur
No comments:
Post a Comment