Recensie: Oorlogszone Zoo

Wat een uniek boek!

Samenvatting

Na de Tweede Wereldoorlog is Berlijn herschapen in een ruïne. Ook de imposante
Berlijnse Zoo heeft ontzettend zwaar geleden onder het oorlogsgeweld. Geallieerde
bombardementen en gevechten tussen het Rode Leger en de nazi's hebben de 
dierentuin omgetoverd tot een desolaat landschap. Slechts 100 van de 3.500
dieren die er voor de oorlog waren, hebben het overleefd.

Oorlogszone Zoo vertelt het verhaal van de geschiedenis van de dierentuin, zijn 
medewerkers en zijn dieren vanaf de opkomst tot na de Tweede Wereldoorlog. 

Het boek is een waar eerbetoon aan de beroemde Berlijnse Zoo. 

Mijn recensie

Oorlogszone Zoo verraste me enorm. Auteur Kevin Prenger heeft met zijn grondige
geschiedeniskennis en research een prachtig boek geschreven over de belevenissen
van de Berlijnse Zoo voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. Hij neemt de lezer
mee naar de wereld van de beroemde dierentuin. Het boek geeft daardoor een goed 
beeld weer van wat er met de zoo, de medewerkers en de dieren gebeurd is. Zo werd
de zoo zelf een hoofdpersonage waar kon meegeleefd worden met het lief en leed. 

Het boek is niet alleen ideale lectuur voor mensen die van geschiedenis houden maar
ook voor kenners van de Tweede Wereldoorlog.

Met veel plezier geef ik Oorlogszone Zoo, 5 sterren op 5. Zo'n unieke verhalen zouden
meer verteld moeten worden! 

De auteur

Kevin Prenger (geboren in 1980) is niet alleen hoofdredacteur bij Traces of War, maar
ook een schitterend auteur. 

Zijn interesse gaat vooral uit naar de twintigste eeuw en dan in het bijzonder de 
geschiedenis van de Holocaust en Nazi Duitsland. Hij schrijft eveneens voor
Historie.net.

In 2015 kwam het boek Oorlogszone Zoo uit over de geschiedenis van de Berlijnse
Zoo, voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. 

Daarna volgden: de boodschapper uit de hel, een rechter in Auschwitz, Het masker van
de massamoordenaar, Kerstmis onder vuur en Kolberg. In 2021 verscheen zijn nieuwste
boek "Meer dan alleen Auschwitz".

 

Oorlogszone Zoo

Gepubliceerd in: Januari 2016

Aantal pagina's: 103

Uitgeverij: Brave New Books

Schrijver in de kijker

Met deze "Schrijver in de kijker" blogpost doe ik deze week iets speciaals, namelijk 
een blog in het Nederlands 😀

Ik stel u met veel plezier een fantastische auteur voor die boeiende geschiedenisboeken
neerpent zoals " De Grand Tour in de 18e eeuw" en "Meneer de baron is op reis." De 
laatste is ook beschikbaar voor lezers met een abonnement op Kobo plus.

Vragen en antwoorden

1/ Wilt u vertellen wie Janneke Budding precies is?

Ik heb Engels gestudeerd aan de Rijksuniversiteit Groningen, en gaf
daarna jarenlang les in het middelbaar en het hoger onderwijs.
Met schrijven begon ik als educatief auteur, voor mijn vakgebied; het Engels.
In 2015 kwam mijn eerste non-fictie boek uit; Voor altijd Indië, over het
leven van mijn schoonouders in Nederlands-Indië in de periode 1939-1948
en daarna. Sindsdien heb ik me helemaal op het schrijven van historische
non-fictie gericht, waarbij ik geniet van de research die daarbij hoort.
Dat heeft geresulteerd in nog eens drie boeken. Het vierde verschijnt
volgend jaar bij Walburg Pers.

2/ Schrijft u onder uw eigen naam of gebruikt u een pseudoniem?

Ik gebruik mijn eigen naam – dat wil zeggen mijn eerste voornaam
en de achternaam van mijn man.

3/ Hoe begint u een boek te schrijven? Gebeurt dit volgens een vast
schema of is het los uit de pols?

Het begint ermee dat ik gegrepen wordt door een thema of een historische persoon.
Meestal gebeurt dat toevallig; ik lees iets, zie iets op tv. Dan begint het grote zoeken
naar authentieke bronnen, het maken van aantekeningen, het ordenen daarvan en het
maken van een opzet. 

4/ U bent een geweldig auteur van geschiedenisboeken.
Heeft u een favoriete periode?

Met name de negentiende eeuw vind ik heel interessant; er waren toen zoveel
veranderingen, sociaal en technisch, zoveel meer mogelijkheden voor zoveel
meer mensen. Dat speelt ook in mijn nieuwste boek, Mijnheer de baron is op
reis Buitenlandse reizen van de adel, 1814-1914.

5/ Ik merk dat u steeds grondige research doet voor een boek. Bezoekt
u ook de plaatsen die u in een boek gebruikt?

De meeste research doe ik vanachter mijn bureau. Het is fantastisch om te
ontdekken hoeveel origineel bronmateriaal online te vinden is, met name op
sites als archive.org. Daarnaast haal ik veel uit boeken. Plaatsen die spelen in
mijn boek De Grand Tour in de 18^e Eeuw‘ als Parijs, Rome, Bologna en
Florence heb ik wel bezocht, maar niet specifiek tijdens het schrijven erover.

Heel bijzonder was wel toen ik in het dorp Radicofani, tussen Rome en
Florence, tegenover de resten van het Palazzo della Posta stond. Oorspronkelijk
was dit een villa die toebehoorde aan de familie De' Medici. In de loop van
de achttiende eeuw werd het een hotel. Rond 1780 bracht de superrijke
Brit William Beckford er een hoogst onaangename nacht door.
Hij schreef daarover:

‘Mijn hart zonk toen ik een immense serie appartementen betrad,
met enorm hoge zwarte zolderbalken, ooit bedoeld als jachtslot voor
de Groothertogen, maar nu troosteloos en verlaten. [Ik had het gevoel dat er]
onder de gedeeltelijk opgebroken vloer iets afschuwelijks was verborgen.
Een lugubere broederschap van katten schoot links en rechts door de
sombere gangen, en deed me denken aan een heksensabbat.’

Tegenover de restanten van het hotel is de originele stenen
drenkplaats voor de paarden nog te zien, voorzien van het wapen van
de trotse De' Medici.

6/ Heeft u andere interesses/hobby’s dan schrijven?

Lezen vind ik heerlijk. De laatste jaren is dat vooral non-fictie,
en dan vooral over geschiedenis en kunst. Verder speel ik al heel lang
dwarsfluit, en sinds een aantal jaren heb ik vioolles. Inmiddels mijn
favoriete instrument, maar wel heel lastig om goed te spelen.

7/ Hoe ziet uw ideale dag er uit?

Op doordeweekse dagen begin ik ’s morgens aan mijn bureau. Afwisselend
research plegend (dus lezend en aantekeningen verzamelend) en schrijvend
aan het manuscript dat groeit onder mijn vingers. ’s Middags kom ik letterlijk
in beweging: fietsen, wandelen. En daarna natuurlijk ook nog lezen!

8/ Hoe schrijft u het liefst: met pen en papier of rechtstreeks
op de laptop/pc?

Voor een eerste opzet en losse aantekeningen gebruik ik – nog steeds –
pen en papier. Het ‘echte’ schrijven gebeurt met de pc –
met een lekker groot scherm.

9/ Heeft u nog plannen voor nieuwe boeken?

Zeker heb ik die! Meerdere ideeën zelfs. Allemaal hebben ze
vooral te maken met bijzondere vrouwen uit de geschiedenis.

10/ Ik eindig steevast met dezelfde vraag: Wat is uw wens voor
uzelf en de wereld?

Mijn wens is dat door de coronacrisis nog meer mensen gaan ervaren
dat je ook door het lezen van een boek (‘armchair travelling’) op reis kunt gaan,
niet alleen naar een ander land, maar ook naar een andere tijd.
En dat zonder besmettingsgevaar ;-) 

Meer Janneke Budding

U kunt meer over Janneke Budding vinden op Twitter en op haar website.

Twitter: @jannekebudding

Website: janneke-budding.nl