Recensie: Waarom zouden we bang zijn?

Op dinsdag 13 september 2022 vond in de Nicolaaskerk van Baarn de
boekvoorstelling plaats van "Waarom zouden we bang zijn?"
van auteur Marianne Visser van Klaarwater. 

Eerder las ik het boek "De doorzetster" van haar (zie deze link) en
mocht ik haar vragen stellen voor de auteur in de kijker post (zie
deze link). 

Recensie

Hoewel het boek "Waarom zouden we bang zijn?" wat verder van
mijn eigen leefwereld stond dan "De Doorzetster", vond ik het een
enorm spannend boek. Marianne schrijft heel verhalend en heel 
aangrijpend.

Naarmate ik meer in het verhaal kwam, voelde ik de dreiging toenemen.
Ook schetst de auteur heel goed de historische context van de tijdsgeest
en van de Bismarck Archipel  (Papoea-Nieuw-Guinea)
Bovendien heeft ze ontzettend grondig onderzoek gevoerd zowel in
persoonlijke brieven, als in historische documenten. 

Ik raad het boek dan ook zeker aan voor iedereen die geïnteresseerd
is in het leven van missionarissen. Ook was het zeer interessant om te
lezen over de Bismarck Archipel.

Daarom geef ik zonder enige twijfel 5 sterren op 5 voor dit schitterend
boek.

Ik had het voorrecht om dit boek te lezen, dankzij de auteur: Marianne
Visser van Klaarwater. Hartelijk dank!

Auteur in de kijker: Kevin Prenger

Via Traces of War en Twitter, maakte ik kennis met Kevin Prenger.
Ik reviewde reeds Oorlogszone Zoo, Kerstmis onder Vuur en In de
Schaduw van Schindler. Stuk voor stuk geschiedenispareltjes die 
een maatschappelijk onderwerp beschrijven van de Tweede 
Wereldoorlog.

Hoog tijd dus voor een nieuwe auteur in de kijker blogpost, waarin ik 
Kevin Prenger uitnodigde om vragen te beantwoorden, over zijn boeken,
zijn interesses en veel meer.

Hier gaan we van start!

1/ Wie is Kevin Prenger?

Iemand met een grote belangstelling voor minder bekende verhalen
uit de Tweede Wereldoorlog. Hierover schreef ik acht boeken, waarvan
‘Ín de schaduw van Schindler’ de nieuwste is. Dit gaat over Jodenhelpers
uit nazi-Duitsland. Iedereen kent Oskar Schindler, maar er waren meer
Duitsers van wie de verhalen net zo indrukwekkend zijn. Behalve boeken
schrijf ik ook artikelen en recensies voor de websites Historiek.net
en TracesOfWar.

2/ Waar komt uw interesse in de Tweede Wereldoorlog vandaan?

In mijn jeugd vertelde mijn oma vaak over de oorlog die zij als meisje
meemaakte. Toen al vond ik deze verhalen interessant. De tanks, vliegtuigen
en vuurwapens hebben mij nooit zo geïnteresseerd, maar des te meer heb ik
het altijd boeiend gevonden welke invloed oorlog heeft op het gedrag van
mensen. Oorlog kan zowel het slechtste als het beste in mensen bovenhalen.
Ik heb veel geschreven over Holocaustdaders, maar in mijn laatste boek heb
ik me juist eens gericht op de mensen die Joden hebben helpen overleven
of dat althans hebben geprobeerd. 

3/ Heeft u nog een periode uit de geschiedenis die u interessant vindt?

Ook bijvoorbeeld de Eerste Wereldoorlog en de Koude Oorlog
hebben mijn belangstelling. Deze perioden hangen ook zo nauw samen
met de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog dat ik ze moeilijk kan
negeren. In mijn boeken gaat het er ook wel eens over, bijvoorbeeld als het
gaat over hoe veroordeelde nazimisdadigers na de oorlog al vroeg vrij kwamen,
omdat de Amerikanen de West-Duitsers te vriend wilden houden als bondgenoot
in de strijd tegen het communisme. 

4/ Hoe bepaalt u het onderwerp van een nieuw boek?

Doordat ik veel lees over de Tweede Wereldoorlog stuit ik geregeld
op interessante onderwerpen waarover naar verhouding weinig geschreven
is in het Nederlands. Als ik voldoende bronnen kan verkrijgen en het
onderwerp aansprekend is voor een breed publiek, staat het licht voor mij
op groen om er een boek over te schrijven. 

5/ Hoe doet u steeds die grondige research?

Zonder internet zou ik weinig tot niets kunnen beginnen. Google is
voor mij het startpunt van elk onderzoek. Ik zoek hier naar (buitenlandse)
literatuur, (kranten)artikelen, archiefmateriaal en alles dat ik verder kan
gebruiken. Vervolgens werk ik al deze bronnen door: ik vat ze samen en
noteer citaten die ik denk te kunnen gebruiken. Terwijl ik hiermee bezig
ben ontstaat geleidelijk een opzet van het boek dat ik ga schrijven.

6/ Heeft u nog andere interesses dan geschiedenis en schrijven?

Ik vind tuinieren leuk. Het is geweldig als je een klein tomatenzaadje
ziet uitgroeien tot een grote plant waaruit je in de zomer elke dag
zelfgekweekte tomaten kunt plukken. Ook ben ik graag in de natuur,
het liefste met mijn hond, een golden retriever. Verder fiets ik graag
langere afstanden, overigens altijd met een boek in mijn fietstas, zodat
ik tijdens het pauzeren wel wat te lezen heb. Het leuke van lezen is
dat je niet gebonden bent aan een vaste plek. Het is heerlijk om op een
bankje midden in de natuur een half uurtje te lezen. 

7/ Wanneer schrijft u het liefst?

Het liefste schrijf ik op donkere avonden in de herfst en de winter. Het lokt
dan niet om naar buiten te gaan en heel de avond tv-kijken of bingwatchen
is niets voor mij. Maar om een boek af te krijgen kan ik me natuurlijk niet
beperken tot twee seizoenen, dus ik schrijf het hele jaar door.

8/ Heeft u nieuwe schrijfplannen? 

Jazeker, ik ben al begonnen met mijn onderzoek voor een volgende boek.
Dit zal gaan over indoctrinatie van de jeugd en onderwijs in nazi-Duitsland.
Ik zal dit beschrijven vanuit het perspectief van een Amerikaanse
schooldirecteur in Berlijn en nazi-jeugdleider Baldur von Schirach. 

Ook Disney zal een rol spelen in dit boek, want in de Tweede Wereldoorlog
maakte de studio propagandafilms, waaronder Education for Death.
In deze productie wordt getoond hoe kinderen in nazi-Duitsland van jongs
af aan werden klaargestoomd om Hitler te dienen, als soldaat of als
soldatenmoeder.  

9/ Gaat u vaak naar plaatsen die te maken hebben met de
Tweede Wereldoorlog? Wat zijn uw favoriete plekken?

Ik ben geen reiziger, maar in mijn eigen omgeving bezoek ik wel
graag locaties die te maken hebben met de Tweede Wereldoorlog.
Vorig jaar liep ik bijvoorbeeld een paar uur rond op de Joodse
begraafplaats aan het Toepad in Rotterdam. Het is een locatie die
weinig mensen kennen, maar ik vond het een erg indrukwekkende
plek met alle oude graven en verwijzingen naar geliefden die nooit
begraven konden worden, omdat ze slachtoffer werden van de Holocaust. 

Nationaal Monument Kamp Vught en Huis Doorn vind ik ook goed
verzorgde locaties waar je veel leert van de geschiedenis. Huis Doorn
was de verblijfplaats van de laatste Duitse Keizer na zijn vlucht uit
Duitsland na het verliezen van de Eerste Wereldoorlog. Alles staat er nog
zo bij als toen hij stierf. 

Ook bijvoorbeeld de militaire begraafplaats op de Grebbeberg vind ik een
indrukwekkende plek. Het is schokkend om te zien dat de meeste jongens
en mannen die hier begraven zijn veel jonger zijn dan ik. Oorlogsbegraaf-
plaatsen vormen een krachtige waarschuwing tegen oorlog. 

10/ Er wordt wel eens de vergelijking getrokken met de jaren ’30
en nu? Hoe denkt u daar over?

Er zijn verschillen en overeenkomsten. Het in verschillende westerse
landen aanwezige ongenoegen over democratische regeringen en de
aantrekkingskracht van nationalistische partijen met ‘sterke’ leiders
doet enigszins denken aan de periode van voor de oorlog, maar de
wereld is wel een heel andere dan toen. Zowel wereldwijd als in Europa
wordt er veel meer overlegd en samengewerkt. Oude vijanden zijn al
langer dan 75 jaar vrienden. Mensenrechten worden wereldwijd
weliswaar nog steeds geschonden, maar staan wel hoog op de
agenda van de internationale gemeenschap. Zorgwekkend is
natuurlijk wel de Russische expansiezucht en de daaruit
voorgekomen oorlog in Oekraïne. Klimaatverandering is ook een
enorme uitdaging die politieke onrust kan gaan veroorzaken,
als er bijvoorbeeld grote vluchtelingenstromen op gang komen als
gevolg van droogte. Maar nee, in de jaren dertig stond de wereld
een vernietigende oorlog en een gruwelijke genocide te wachten.
Ik zie dat zich niet herhalen, waardoor ik voorzichtig ben met
deze vergelijking. 

11/ Wat zijn uw wensen voor uzelf en de wereld voor komende jaren?

Als mijn naasten en ik gezond blijven, dan heb ik verder niets te
wensen. Ik ben maar een onbeduidende Nederlander, dus wat ik wens
voor de wereld heeft weinig betekenis. Laat ik het kleiner en bescheidener
houden en hopen dat de mensen die dit lezen verbinding blijven
zoeken met andere mensen en behulpzaamheid en vriendelijkheid hoger
blijven waarderen dan bezit en macht. Als de personen die ik in
‘In de schaduw van Schindler’ beschrijf dat konden in de vreselijke
tijd waarin ze leefden, moet dat voor ons zeker te doen zijn. 

Bedankt voor uw tijd en moeite die u genomen heeft voor dit interview.

Meer over Kevin Prenger op: http://kevinprenger.nl/

Meer over Traces of War op: https://www.tracesofwar.com/

op Twitter: @Kevin_Prenger

op Amazon

In de schaduw van Schindler

auteur: Kevin Prenger

verschenen: mei 2022

aantal pagina's: 300

gewicht: 450

thema: Geschiedenis - Tweede Wereldoorlog 

"Een aangrijpend boek"

Samenvatting

Wie waren de Duitsers die hun Joodse medemensen hielpen, meestal met
gevaar voor eigen leven, terwijl de meesten van hun landgenoten de andere
kant opkeken of bijdroegen aan de nazimisdaden?

Terwijl de meeste Duitsers zich juist afzijdig hielden of de Jodenvervolging
actief of passief ondersteunden, behielden sommigen wel hun menslievendheid.
Van een intellectuele schrijver tot een vrouwelijke dierenarts en van een
ingenieur tot een politiek gevangene in Auschwitz, allemaal groeiden zij
uit tot onbaatzuchtige mensenredders.

In tegenstelling tot Oskar Schindler zijn andere Jodenhelpers uit Hitlers
Derde Rijk echter relatief onbekend gebleven. 

Mijn recensie

Door de dagelijkse drukte duurde het even eer ik dit bijzonder boek kon 
lezen en reviewen. Het greep me onmiddellijk aan en ik merkte ook hier
de grondige research op. Dit kenmerkt trouwens alle boeken van Kevin
Prenger. 

Over de opbouw van het boek is goed nagedacht, de hoofdstukken
volgen elkaar logisch op. De schrijfstijl is vlot en helder. Ik leerde meer
over de Tweede Wereldoorlog. 

Kortom, dikke pluim voor de auteur en een aanrader voor iedereen die 
meer wil weten over de menselijke kant van de Tweede Wereldoorlog. 

Ik geef met heel veel plezier 5* voor dit fantastisch boek. 

Auteur

Kevin Prenger is geen onbekende auteur voor mij. Eerder las en recenseerde 
ik al Kerstmis onder vuur en Oorlogszone Zoo . Beide boeken waren
aangrijpend om te lezen. 

Wie is Kevin Prenger? 

Tweede Wereldoorlog-deskundige en publicist Kevin Prenger deed
uitgebreid onderzoek naar deze geschiedenissen en bracht ze samen in
In de schaduw van Schindler. Hij toont aan dat het kwaad niet altijd
zegeviert.

Kevin Prenger (1980) is hoofdredacteur van TracesOfWar.nl, het grootste
Nederlandstalige online naslagwerk over WO2 en schrijft voor Historiek.net.

Recensie: Kerstmis onder vuur

Super veel interessante feiten over kerst in oorlogstijd

Samenvatting

Stalingrad, Kerstmis 1942. Geplaagd door snerpende kou en het
zenuwslopende geluid van mortierinslagen zongen Duitse soldaten kerstliederen.
Ze aten hun schamele rantsoenen, verlangend naar gedekte kersttafels en ovengebraad. 

Op Guadalcanal in de Stille Oceaan aten Amerikaanse mariniers diezelfde kerst
ingevlogen kalkoen, als ze respijt hadden van de bloedige strijd tegen fanatieke
Japanners. Onder een heldere sterrenhemel pinkten ze tijdens de mis een
traantje weg, denkend aan hun familie thuis.

Ook in schuttersputjes in de Ardennen en aan boord van marineschepen
werd kerst gevierd, hoe erbarmelijk de omstandigheden ook waren. Datzelfde gold
voor het thuisfront, waar vieringen noodgedwongen plaatsvonden in Berlijnse
schuilkelders of Londense metrostations.

Krijgsgevangenen keken uit naar kerstpakketten van thuis. Zelfs in naziconcentratie-
kampen putten gevangenen hoop uit het kerstfeest, al ging hun lijden
onverbiddelijk door. "Kerstmis onder vuur" vertelt over de omstandigheden
waaronder tijdens de Tweede Wereldoorlog kerst werd gevierd, door militairen,
burgers en kampgevangenen. Te midden van het oorlogsgeweld bleef Kerstmis
een hoopvol baken van westerse beschaving.

Mijn recensie

Dit boek stond al lang op m'n verlanglijstje, nadat ik eerder een recensie heb
gemaakt van Oorlogszone zoo.

Ik was onmiddellijk geboeid door het thema: kerst in oorlogstijd, ook door het
feit dat hij dit niet vanuit één standpunt vertelt, maar over heel de wereld.

Wat de auteur eveneens in z'n boeken goed weet te brengen zijn de details.
Het toont des te meer dat hij zijn research erg grondig doet. Het moet dan een
enorm werk geweest zijn, om dit prachtig boek te schrijven.

"Kerstmis onder vuur" verveelde geen seconde, daarom duurde het ook wat 
langer om het helemaal uit te lezen. Ik heb er ontzettend van genoten en vele
verhalen zullen me bij blijven.

Ik raad Kerstmis onder vuur absoluut aan voor lezers die houden van historische
fictie in het bijzonder verhalen over de Tweede Wereldoorlog.

Ik geef dan ook met heel veel plezier een vijf sterren op vijf voor Kerstmis onder
vuur.

De auteur

Kevin Prenger (1980) is hoofdredacteur van de afdeling artikelen op TracesOfWar.nl,
het grootste Nederlandstalige online naslagwerk over oorlogsgeschiedenis. Behalve
voor TracesOfWar.nl schrijft hij voor online geschiedenismagazine Historiek.net.
Zijn boeken werpen meestal licht op relatief onbekende aspecten van de
Tweede Wereldoorlog.

Uit de boeken van Kevin Prenger blijkt zijn grondige kennis én research over de
Tweede Wereldoorlog. Ik hoop dat er nog veel prachtige boeken van hem zullen
verschijnen.

Mijn dank gaat uit naar Kevin Prenger voor het ter beschikking stellen van een
recensie exemplaar van Kerstmis onder vuur. 

 

Recensie: Oorlogszone Zoo

Wat een uniek boek!

Samenvatting

Na de Tweede Wereldoorlog is Berlijn herschapen in een ruïne. Ook de imposante
Berlijnse Zoo heeft ontzettend zwaar geleden onder het oorlogsgeweld. Geallieerde
bombardementen en gevechten tussen het Rode Leger en de nazi's hebben de 
dierentuin omgetoverd tot een desolaat landschap. Slechts 100 van de 3.500
dieren die er voor de oorlog waren, hebben het overleefd.

Oorlogszone Zoo vertelt het verhaal van de geschiedenis van de dierentuin, zijn 
medewerkers en zijn dieren vanaf de opkomst tot na de Tweede Wereldoorlog. 

Het boek is een waar eerbetoon aan de beroemde Berlijnse Zoo. 

Mijn recensie

Oorlogszone Zoo verraste me enorm. Auteur Kevin Prenger heeft met zijn grondige
geschiedeniskennis en research een prachtig boek geschreven over de belevenissen
van de Berlijnse Zoo voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. Hij neemt de lezer
mee naar de wereld van de beroemde dierentuin. Het boek geeft daardoor een goed 
beeld weer van wat er met de zoo, de medewerkers en de dieren gebeurd is. Zo werd
de zoo zelf een hoofdpersonage waar kon meegeleefd worden met het lief en leed. 

Het boek is niet alleen ideale lectuur voor mensen die van geschiedenis houden maar
ook voor kenners van de Tweede Wereldoorlog.

Met veel plezier geef ik Oorlogszone Zoo, 5 sterren op 5. Zo'n unieke verhalen zouden
meer verteld moeten worden! 

De auteur

Kevin Prenger (geboren in 1980) is niet alleen hoofdredacteur bij Traces of War, maar
ook een schitterend auteur. 

Zijn interesse gaat vooral uit naar de twintigste eeuw en dan in het bijzonder de 
geschiedenis van de Holocaust en Nazi Duitsland. Hij schrijft eveneens voor
Historie.net.

In 2015 kwam het boek Oorlogszone Zoo uit over de geschiedenis van de Berlijnse
Zoo, voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. 

Daarna volgden: de boodschapper uit de hel, een rechter in Auschwitz, Het masker van
de massamoordenaar, Kerstmis onder vuur en Kolberg. In 2021 verscheen zijn nieuwste
boek "Meer dan alleen Auschwitz".

 

Oorlogszone Zoo

Gepubliceerd in: Januari 2016

Aantal pagina's: 103

Uitgeverij: Brave New Books

Schrijver in de kijker

Met deze "Schrijver in de kijker" blogpost doe ik deze week iets speciaals, namelijk 
een blog in het Nederlands 😀

Ik stel u met veel plezier een fantastische auteur voor die boeiende geschiedenisboeken
neerpent zoals " De Grand Tour in de 18e eeuw" en "Meneer de baron is op reis." De 
laatste is ook beschikbaar voor lezers met een abonnement op Kobo plus.

Vragen en antwoorden

1/ Wilt u vertellen wie Janneke Budding precies is?

Ik heb Engels gestudeerd aan de Rijksuniversiteit Groningen, en gaf
daarna jarenlang les in het middelbaar en het hoger onderwijs.
Met schrijven begon ik als educatief auteur, voor mijn vakgebied; het Engels.
In 2015 kwam mijn eerste non-fictie boek uit; Voor altijd Indië, over het
leven van mijn schoonouders in Nederlands-Indië in de periode 1939-1948
en daarna. Sindsdien heb ik me helemaal op het schrijven van historische
non-fictie gericht, waarbij ik geniet van de research die daarbij hoort.
Dat heeft geresulteerd in nog eens drie boeken. Het vierde verschijnt
volgend jaar bij Walburg Pers.

2/ Schrijft u onder uw eigen naam of gebruikt u een pseudoniem?

Ik gebruik mijn eigen naam – dat wil zeggen mijn eerste voornaam
en de achternaam van mijn man.

3/ Hoe begint u een boek te schrijven? Gebeurt dit volgens een vast
schema of is het los uit de pols?

Het begint ermee dat ik gegrepen wordt door een thema of een historische persoon.
Meestal gebeurt dat toevallig; ik lees iets, zie iets op tv. Dan begint het grote zoeken
naar authentieke bronnen, het maken van aantekeningen, het ordenen daarvan en het
maken van een opzet. 

4/ U bent een geweldig auteur van geschiedenisboeken.
Heeft u een favoriete periode?

Met name de negentiende eeuw vind ik heel interessant; er waren toen zoveel
veranderingen, sociaal en technisch, zoveel meer mogelijkheden voor zoveel
meer mensen. Dat speelt ook in mijn nieuwste boek, Mijnheer de baron is op
reis Buitenlandse reizen van de adel, 1814-1914.

5/ Ik merk dat u steeds grondige research doet voor een boek. Bezoekt
u ook de plaatsen die u in een boek gebruikt?

De meeste research doe ik vanachter mijn bureau. Het is fantastisch om te
ontdekken hoeveel origineel bronmateriaal online te vinden is, met name op
sites als archive.org. Daarnaast haal ik veel uit boeken. Plaatsen die spelen in
mijn boek De Grand Tour in de 18^e Eeuw‘ als Parijs, Rome, Bologna en
Florence heb ik wel bezocht, maar niet specifiek tijdens het schrijven erover.

Heel bijzonder was wel toen ik in het dorp Radicofani, tussen Rome en
Florence, tegenover de resten van het Palazzo della Posta stond. Oorspronkelijk
was dit een villa die toebehoorde aan de familie De' Medici. In de loop van
de achttiende eeuw werd het een hotel. Rond 1780 bracht de superrijke
Brit William Beckford er een hoogst onaangename nacht door.
Hij schreef daarover:

‘Mijn hart zonk toen ik een immense serie appartementen betrad,
met enorm hoge zwarte zolderbalken, ooit bedoeld als jachtslot voor
de Groothertogen, maar nu troosteloos en verlaten. [Ik had het gevoel dat er]
onder de gedeeltelijk opgebroken vloer iets afschuwelijks was verborgen.
Een lugubere broederschap van katten schoot links en rechts door de
sombere gangen, en deed me denken aan een heksensabbat.’

Tegenover de restanten van het hotel is de originele stenen
drenkplaats voor de paarden nog te zien, voorzien van het wapen van
de trotse De' Medici.

6/ Heeft u andere interesses/hobby’s dan schrijven?

Lezen vind ik heerlijk. De laatste jaren is dat vooral non-fictie,
en dan vooral over geschiedenis en kunst. Verder speel ik al heel lang
dwarsfluit, en sinds een aantal jaren heb ik vioolles. Inmiddels mijn
favoriete instrument, maar wel heel lastig om goed te spelen.

7/ Hoe ziet uw ideale dag er uit?

Op doordeweekse dagen begin ik ’s morgens aan mijn bureau. Afwisselend
research plegend (dus lezend en aantekeningen verzamelend) en schrijvend
aan het manuscript dat groeit onder mijn vingers. ’s Middags kom ik letterlijk
in beweging: fietsen, wandelen. En daarna natuurlijk ook nog lezen!

8/ Hoe schrijft u het liefst: met pen en papier of rechtstreeks
op de laptop/pc?

Voor een eerste opzet en losse aantekeningen gebruik ik – nog steeds –
pen en papier. Het ‘echte’ schrijven gebeurt met de pc –
met een lekker groot scherm.

9/ Heeft u nog plannen voor nieuwe boeken?

Zeker heb ik die! Meerdere ideeën zelfs. Allemaal hebben ze
vooral te maken met bijzondere vrouwen uit de geschiedenis.

10/ Ik eindig steevast met dezelfde vraag: Wat is uw wens voor
uzelf en de wereld?

Mijn wens is dat door de coronacrisis nog meer mensen gaan ervaren
dat je ook door het lezen van een boek (‘armchair travelling’) op reis kunt gaan,
niet alleen naar een ander land, maar ook naar een andere tijd.
En dat zonder besmettingsgevaar ;-) 

Meer Janneke Budding

U kunt meer over Janneke Budding vinden op Twitter en op haar website.

Twitter: @jannekebudding

Website: janneke-budding.nl

Recensie: Het complot van Laken

Het complot van Laken

geschreven door Johan Op De Beeck

"Een bloedstollende, nazinderende historische thriller"

Samenvatting

Hitler heeft België bezet. Koning Leopold III wil in het land blijven. De 
koning flirt met het nazisme. Dat zint de Belgische regering die in 
ballingschap in Londen zit niet. Zij wil de vorst naar Londen doen over-
lopen. De Belgische geheim agent Jef Van Hooff moet Leopold III in 
Laken een geheime boodschap bezorgen, hij is in het gezelschap van een
vrouwelijke spion. Tijdens zijn levensgevaarlijke missie zitten de
nazi's hem op de hielen ....

Mijn recensie

Zoals steeds met historische fictie wou ik eerst alles opzoeken nadat
ik het gelezen had. 

Toen ik dat losliet, zat ik steevast op het puntje van m'n stoel, zo spannend was het
boek. Het stond vol met onverwachte plotwendingen en ik wou absoluut het
einde weten. Dat einde was een beetje té abrupt. 

Daarom moet ik met spijt in het hart het boek een vier op 

vijf geven want het was absoluut een bloedstollende en nazinderende thriller.

Auteur

Johan Op De Beeck is een bekende journalist en schrijver over geschiedenis.

Hij kende een lange loopbaan in de media, hij was onder meer journalist en

hoofdredacteur van diverse media. 

Hij schreef ook andere boeiende boeken onder andere over Napoleon, Het
Verlies van België (over het ontstaan in 1830) en  over de Zonnekoning. 

Ik hoop nog veel boeken van hem te kunnen lezen!

Kobo

Het complot van Laken is verschenen op 10 september 2019 bij uitgeverij
Horizon. Het boek telt maar liefst 525 bladzijden. Ik kon het boek lezen via
mijn Kobo plus abonnement via bol.com. 

Bron foto: Titelpagina

Recensie: God Save The Queen

geschreven door Hieke Jippes Liddie Austin 

Samenvatting

Al meer dan vijfenzestig jaar zit Queen Elizabeth op de Britse troon en inmiddels
is ze het langstzittende staatshoofd ter wereld. Ze heeft naast het Verenigd Koninkrijk
ook de vijftien Commonwealth realms onder haar hoede en is hoofd van de
Church of England. 

Geliefd door het Britse volk en onverwoestbaar in haar functie.
Ze stond te midden van grote historische gebeurtenissen en maatschappelijke
ontwikkelingen en werkte met grote namen uit de geschiedenis, zoals
Winston Churchill en John F. Kennedy. Van de ene op de andere dag werd ze
troonopvolger en rustte er druk vanuit de hele wereld op haar schouders.
Queen Elizabeth heeft voor grote beslissingen gestaan en moest kiezen tussen
landsbelang en familie, tussen God en staat. Ze heeft de wereld en haar land
zien veranderen toen de dekolonisatie van het Britse rijk een onomkeerbaar feit
was. Queen Elizabeth is trouw aan de troon en aan de kerk. Haar plichtsbesef is
typerend, maar verder weten we eigenlijk weinig van haar. Ze is even bekend als
ondoorgrondelijk. Het koningshuis geeft niets weg van wat er zich binnen de
muren van het paleis afspeelt, terwijl de tabloids elke dag wel koninklijk nieuws
brengen. Tien vrouwen delen hun visie op de onverwoestbare Queen Elizabeth.
Ze brengen in kaart wat ze ons leert over de recente Europese en wereldgeschiedenis,
wat haar zo indrukwekkend maakt en in hoeverre ze een rolmodel voor ons is.

Met bijdragen van: Liddie Austin, Brigitte Balfoort, Reinildis van Ditzhuyzen,
Wies Enthoven, Dorine Hermans, Vanessa Lamsvelt, Nienke van Leverink

Recensie

Toen de Vlaamse krant 'Het Nieuwsblad' een nieuw boek voorstelde over
Koningin Elisabeth II van Groot Brittannië twijfelde ik geen moment. Ik wou
het onmiddellijk lezen. Ik was dus heel verrast dat het eBook - uitgebracht in 
oktober 2020 - al via Koboplus beschikbaar was. 

Het boek 'God Save The Queen' las ik in één ruk uit omdat de schrijfstijl vlot
en aangenaam is. Het lijkt een beetje op een goede roman. 

Er worden een pak uiteenlopende onderwerpen aangesneden, maar verwacht
geen nieuwe spectaculaire dingen. Ik vond 'God Save The Queen' zeker geen
slecht boek, maar ook niet geweldig. 

Omwille van alle bovenstaande argumenten, geef ik het boek 'God Save The
Queen' drie sterren op vijf. 

Auteurs

De co-auteurs: 

Liddie Austin, Brigitte Balfoort, Reinildis van Ditzhuyzen, Wies Enthoven,
Dorine Hermans, Vanessa Lamsvelt, Nienke van Leverink

zijn voor mij bekender als de auteurs zelf. 

Foto: Titelpagina 

Napoleon

Zakelijk management is nauw verwant aan politiek en militair leidinggeven. Succes is het resultaat van een sterke strategie, constante evaluatie van de omstandigheden en de juiste antwoorden hierop: dit vat Napoleon Bonaparte perfect samen. Bovendien is hij voor hedendaagse leiders extra interessant omdat hij op zoveel gebieden actief is geweest: HR, marketing, financieel beleid, operationele leiding, ... Napoleon-kenner en communicatieconsultant Johan Op de Beeck vertelt hoe de weergaloze successen - en ook de fouten - van Napoleon meer dan tweehonderd jaar later managers kunnen inspireren.

Napoleon - Inspiratie voor hedendaags management en leidinggeven - is geschreven door de Belgische Napoleon kenner Johan Op de Beeck. Deze bekende journalist en nieuwspresentator schreef al vijf bestsellers over het tijdperk van Napoleon:

- Napoleons Nachtmerrie (2012);

- Waterloo (2013);

- Napoleon (2014);

- Het hart van Napoleon (2016);

En ook dus Napoleon - Inspiratie voor hedendaags management en leidinggeven. Dit boek werd uitgegeven door Uitgeverij Horizon in 2019. 

De andere boeken van Napoleon Bonaparte geschreven door Johan Op de Beeck waren telkens fantastisch om te lezen. Ik was dus echt benieuwd naar het boek over Napoleon, inspiratie voor hedendaags management en leidinggeven. 

Welke lessen uit de geschiedenis kunnen hedendaagse leidinggevenden trekken? Wat kan Napoleon Bonaparte hen leren? Is het leven van Napoleon wel te vergelijken met dat van de manager van nu? Dat wordt allemaal uitgelegd in het meeslepende boek.

Het boek is een must-read voor wie houdt van bedrijfspsychologie, management en geschiedenis. Ik vond het zelf een verrassende maar boeiende en fantastische combinatie. 

Napoleon - Inspiratie voor hedendaags management en leidinggeven - wordt aangeboden bij het abonnement op Kobo Plus. 

Foto's in blogpost: Titelpagina boek

Bookreview: De Doorzetster

Na zijn bijna-doodervaring bekeerde mijn man Roel zich tot de Rooms-katholieke kerk. Zelf bereidde ik mij voor op een pastorale functie. Dat liep anders. Na het overlijden van Roel kreeg ik een relatie met Peter, met wie ik ruim drie jaar geleden trouwde.

De coronacrisis betekent voor Peter en mij: 24/7 bij elkaar samen zijn in ons tweekamerappartement van een seniorencomplex. Ik ga alleen de deur uit om boodschappen te doen tijdens het ouderenuurtje. Peter blijft thuis, want hij is pas geopereerd. Wij krijgen geen bezoek. Toch hebben wij het samen gezellig en genieten wij van elkaar.

In 2016 trouwden Peter en ik. Hij was 81 en al 22 jaar weduwnaar. Ik was 64 en ruim acht jaar weduwe. Na een knipperlichtrelatie durfden wij het met elkaar aan. Het aan- en uitgaan kwam vooral door de angst om ons aan elkaar te binden. Elke liefde kent de pijn van het afscheid en dat wilden wij niet nog eens meemaken.

Roel was boekhouder, maar Peter had vroeger een seksshop en later optiekzaken. Aan boord van zijn motorjacht maakten Peter en ik een bootreis van drie maanden. Mijn boek over deze reis haalde de voorpagina van De Haarlemmer. Op de foto gaf Peter mij een zoen op de mond. Dat wekte de woede van mijn pastoor. Na de aanslag op de MH17 raakte Peter in een zware depressie. Onze liefde overwon steeds weer deze en andere problemen. Uiteindelijk gaven we elkaar ons jawoord.

 

Eerst en vooral: wat een prachtig boek waar de liefde van af spat!

‘De Doorzetster’ treft mij onmiddellijk omdat het veel - ook voor mij - herkenbare situaties weergeeft. Bovendien reikt het boek zeker inspiratie én moed aan.  De auteur schrijft openhartig en passioneel over haar leven. Het zijn stuk voor stuk verhalen en situaties die direct een lach en een traan oproepen.

De Doorzetster is absoluut niet saai. Het is op een vlotte, aangename, charmante en uiterst boeiende manier geschreven.

Omdat het over zo'n interessante en herkenbare onderwerpen en situaties gaat, wou ik het boek beslist in één ruk uitlezen. Ik ben ’s morgens begonnen en ik wou ’s avonds niet stoppen voor ik ‘De Doorzetster’ uitgelezen had.

Ik was ook onder de indruk van de uitgebreide bibliografie en van het aantal boeken dat de auteur reeds heeft geschreven. Ik hoop dat ze nog veel inspiratie vindt voor nieuw materiaal.

De Doorzetster is geschreven door Marianne Visser van Klaarwater en uitgegeven door U2pi B.V..

Tenslotte: ‘De Doorzetster’ is vast en zeker een aanrader voor al wie van diepgaande, waargebeurde non-fiction verhalen houdt.

Bijzondere ontmoeting

Ik heb Marianne een aantal jaar geleden op een Vorstendag (georganiseerd door het magazine Vorsten)  in Apeldoorn ontmoet bij een lezing van Paul Mosterd van de Hermitage in Amsterdam. We kwamen naast elkaar te zitten in een zaal in hotel De Keizerskroon. Ik was direct onder de indruk van haar gedrevenheid. Zij noteerde alles wat er gezegd werd in een kleine notablok, terwijl ik er wel van uit ging dat ik alles wel zou onthouden (niet dus). In ieder geval, we raakten aan de praat en via facebook bleven we contact houden. Ik voelde me erg vereerd toen ze vroeg of ik een recensie over haar nieuwe boek ‘De Doorzetster’ wou schrijven. 

Meer over De Doorzetster : check zeker de youtube link 

Koning Filip 60

Op 15 april 2020 wordt koning Filip 60. Hij zit dan bijna zeven 
jaar op de troon. Mark Van Den Wijngaert onderzocht kritisch 
getuigenissen, commentaren en toespraken om het leven en de 
loopbaan van Filip op een unieke manier te beschrijven. 
Over hoe hij als jonge prins de liefde en steun van zijn ouders 
Albert en Paola moest missen. 
Over hoe hij door de regering werd terechtgewezen
en door de buitenwereld bekritiseerd ("hij kan het niet"). 

Maar ook over hoe Mathilde zijn leven een nieuwe dimensie gaf en 
hoe hij gaandeweg uitgroeide tot een gewaardeerde koning die mensen 
met elkaar wil verbinden in een land dat steeds meer verdeeld geraakt. 
Verbinding tussen Vlamingen en Franstaligen,
maar ook verbinding tussen wie meer of minder levenskansen kreeg.

Een verrassend portret dat veel nog ongekende aspecten van 
Filips leven openbaart. 

Auteur Mark Van den Wijngaert is emeritus hoogleraar 
Hedendaagse Geschiedenis aan de KU Leuven, campus Brussel. 
Hij publiceerde over de Duitse bezetting, de Belgische politieke 
geschiedenis, de internationale geschiedenis van 1950 en de 
Belgische monarchie. 

Koning Filip 60 werd gepubliceerd door 
We Publish - Borgerhoff-Lamberigts
in februari 2020.

Niemand kan de geschiedenis van België zo goed verwoorden als
Mark Van den Wijngaert. Niemand kent de staatskundige instellingen (de
Belgische kluwen) zo goed als hij. In die zin was het echt een fantastisch
naslagwerk en een aanrader!

Echt veel verrassingen en ongekende aspecten uit het leven van Filip
kwamen er voor mij niet echt naar boven. Ik vond dat de auteur vrij
oppervlakkig bleef voor de koning en z'n familie. Dat had voor de
royaltyfans beslist nog iets meer en iets dieper mogen zijn.

Wat ik wel positief vond: het boek is gebaseerd op niets anders dan
feiten, iets wat veel auteurs die over de koninklijke familie wel eens
durven te vergeten. Dus dikke pluim hiervoor!

Alles bij elkaar opgeteld is dit echt wel een boek dat vol trots tussen de
royalty en de geschiedenisboeken op de boekenplank kan staan! Een
aanrader dus!

Ik heb dit boek gekocht, na toch wel wat twijfelen, via bol.com.





foto: bookcover - kaft