Met deze "Schrijver in de kijker" blogpost doe ik deze week iets speciaals, namelijk
een blog in het Nederlands 😀
Ik stel u met veel plezier een fantastische auteur voor die boeiende geschiedenisboeken
neerpent zoals " De Grand Tour in de 18e eeuw" en "Meneer de baron is op reis." De
laatste is ook beschikbaar voor lezers met een abonnement op Kobo plus.
Vragen en antwoorden
1/ Wilt u
vertellen wie Janneke Budding precies is?
Ik heb Engels gestudeerd aan de Rijksuniversiteit Groningen, en gaf
daarna jarenlang les in het middelbaar en het hoger onderwijs.
Met schrijven
begon ik als educatief auteur, voor mijn vakgebied; het Engels.
In 2015 kwam
mijn eerste non-fictie boek uit; Voor
altijd Indië, over het
leven van mijn schoonouders in Nederlands-Indië in
de periode 1939-1948
en daarna. Sindsdien heb ik me helemaal op het schrijven van
historische
non-fictie gericht, waarbij ik geniet van de research die daarbij
hoort.
Dat heeft geresulteerd in nog eens drie boeken. Het vierde verschijnt
volgend jaar bij Walburg Pers.
2/ Schrijft
u onder uw eigen naam of gebruikt u een pseudoniem?
Ik gebruik mijn eigen naam – dat wil zeggen mijn eerste voornaam
en de
achternaam van mijn man.
3/ Hoe
begint u een boek te schrijven? Gebeurt dit volgens een vast
schema of is het
los uit de pols?
Het begint ermee dat ik gegrepen wordt door een thema of een historische
persoon.
Meestal gebeurt dat toevallig; ik lees iets, zie iets op tv. Dan
begint het grote zoeken
naar authentieke bronnen, het maken van aantekeningen,
het ordenen daarvan en het
maken van een opzet.
4/ U bent
een geweldig auteur van geschiedenisboeken.
Heeft u een favoriete periode?
Met name de negentiende eeuw vind ik heel interessant; er waren toen
zoveel
veranderingen, sociaal en technisch, zoveel meer mogelijkheden voor zoveel
meer mensen. Dat speelt ook in mijn nieuwste boek, Mijnheer de baron is op
reis Buitenlandse reizen van de adel, 1814-1914.
5/ Ik merk
dat u steeds grondige research doet voor een boek. Bezoekt
u ook de plaatsen
die u in een boek gebruikt?
De meeste research doe ik vanachter mijn bureau. Het is fantastisch om te
ontdekken hoeveel origineel bronmateriaal online te vinden is, met name op
sites als archive.org. Daarnaast haal ik veel uit boeken. Plaatsen die spelen
in
mijn boek De Grand Tour in de 18e
Eeuw‘ als Parijs, Rome, Bologna en
Florence heb ik wel bezocht, maar niet
specifiek tijdens het schrijven erover.
Heel bijzonder was wel toen ik in het dorp Radicofani, tussen Rome en
Florence, tegenover de resten van het Palazzo della Posta stond. Oorspronkelijk
was dit een villa die toebehoorde aan de familie De' Medici. In de loop van
de
achttiende eeuw werd het een hotel. Rond 1780 bracht de superrijke
Brit William
Beckford er een hoogst onaangename nacht door.
Hij schreef daarover:
‘Mijn hart zonk toen ik
een immense serie appartementen betrad,
met enorm hoge zwarte zolderbalken,
ooit bedoeld als jachtslot voor
de Groothertogen, maar nu troosteloos en
verlaten. [Ik had het gevoel dat er]
onder de gedeeltelijk opgebroken vloer
iets afschuwelijks was verborgen.
Een lugubere broederschap van katten schoot
links en rechts door de
sombere gangen, en deed me denken aan een heksensabbat.’
Tegenover de restanten van het hotel is de originele stenen
drenkplaats
voor de paarden nog te zien, voorzien van het wapen van
de trotse De' Medici.
6/ Heeft u
andere interesses/hobby’s dan schrijven?
Lezen vind ik heerlijk. De laatste jaren is dat vooral non-fictie,
en dan
vooral over geschiedenis en kunst. Verder speel ik al heel lang
dwarsfluit, en
sinds een aantal jaren heb ik vioolles. Inmiddels mijn
favoriete instrument,
maar wel heel lastig om goed te spelen.
7/ Hoe ziet
uw ideale dag er uit?
Op doordeweekse dagen begin ik ’s morgens aan mijn bureau. Afwisselend
research plegend (dus lezend en aantekeningen verzamelend) en schrijvend
aan
het manuscript dat groeit onder mijn vingers. ’s Middags kom ik letterlijk
in
beweging: fietsen, wandelen. En daarna natuurlijk ook nog lezen!
8/ Hoe
schrijft u het liefst: met pen en papier of rechtstreeks
op de laptop/pc?
Voor een eerste opzet en losse aantekeningen gebruik ik – nog steeds –
pen en papier. Het ‘echte’ schrijven gebeurt met de pc –
met een lekker groot
scherm.
9/ Heeft u
nog plannen voor nieuwe boeken?
Zeker heb ik die! Meerdere ideeën zelfs. Allemaal hebben ze
vooral te
maken met bijzondere vrouwen uit de geschiedenis.
10/ Ik
eindig steevast met dezelfde vraag: Wat is uw wens voor
uzelf en de wereld?
Mijn wens is dat door de coronacrisis nog meer mensen gaan ervaren
dat je
ook door het lezen van een boek (‘armchair
travelling’) op reis kunt gaan,
niet alleen naar een ander land, maar ook
naar een andere tijd.
En dat zonder besmettingsgevaar ;-)
